1 Keunenks 11
01Keunenk Salomo huil, boeten dochter van farao, van nog verschaaiden aander boetenlaandse vraauwen. Vraauwen oet Moäb, Ammon, Edom en Sidon en Hethietische vraauwen.
02Ze kwammen oet dij volken doar de HEER tegen Isrelieten van zegd haar: "Ie maggen gain omgang mit heur hebben en zai nait mit joe. Zai zollen joe ja verlaaiden om heur goden te dainen." Noar heur ging Salomo's laifde oet.
03Hai haar zeuvenhonderd vraauwen van hoge komòf en drijhonderd bievraauwen. Zien vraauwen brochten hom in verlaaiden.
04Dou Salomo old worden was, wer hai deur heur verlaaid om aander goden te dainen. Hai was de HEER, zien God, nait meer zo van haarten toudoan as zien voader David.
05Salomo dainde Astarte, godin van Sidoniërs en Milkom, ofgriezelke god van Ammonieten.
06Salomo dee groot kwoad in ogen van de HEER. Hai was de HEER nait traauw, wat zien voader David aal was.
07Zo luit hai op n baarg aan oostkaant van Jeruzalem n ovverploats baauwen veur Kemos, ofgriezelke god van Moäb en veur Moloch, ofgriezelke god van Ammonieten.
08t Aigenste dee hai veur aal zien boetenlaandse vraauwen, dat zai roek- en brandovvers aan heur aigen goden brengen konden.
09De HEER wer vergrèld op Salomo, omreden hai haar zok ofkeerd van de HEER, God van Israël, dij hom tot twij moal tou verschenen was
10 en hom verboden haar zok mit aander goden in te loaten. Mor hai haar zok nait aan t gebod van de HEER holden.
11 De HEER zee tegen Salomo: "Omdat t ter zo veurstaait dastoe die nait holden hest aan mien verbond en aan wat ik die opdroagen heb, zel ik dien keunenkschop zunder nee van die ofscheuren en aan ain van dien knechten geven.
12 Om dien voader David zel ik dat nait doun zo laank astoe leefst. Ik zel t dien zeun oet handen scheuren.
13 Mor ik zel t haile keunenkriek nait van hom ofscheuren. Om mien knecht David en om Jeruzalem dat ik oetkozen heb, zel ik hom ain stam holden loaten."
|
